Ne kadar da hassas bir sendrom ismi değil mi? İncinebilir Çocuk Sendromu…
Tıpkı prematüre bebekler gibi… ve prematüre bebekler ailelerin bebeklerine tutumları sonrasında gelişiyor.
İlk kez 17 Kasım Dünya Prematüre Bebek Günü kapsamında Medivia Hospital’ın başlattığı sosyal sorumluluk projesi ” Minik Kahramalar” etkinliğinde öğrendim ve araştırmak istedim, sizlerle de paylaşmak. Hep derim benim bilgim sizin bilginiz olsun 🙂
Erken doğmuş da olsalar zamanında gelseler, bebeklerin tek ihtiyaçları karılarının doyması, altlarının alınması, sevgi ve şefkat ile davranmak, ilgi ile iletişime geçmek. Tabi bunları yaparken bazen gösterdiğimiz istikrarsız bazen eksik bazen fazla anne-babalık tutumları çocuğun gelişimini olumsuz yönde etkileyebiliyor. Eğer prematüre bir bebek ise, bu tutumlar daha da karmaşık hale gelebiliyor.
Özden Koç’un uzmanlık tezi olan, ÇOK DÜŞÜK DOĞUM AĞIRLIKLI PREMATÜRE ÇOCUKLARIN OKUL ÇAĞINDAKİ NÖROGELİŞİMSEL DURUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ ‘nde , ” Ebeveyn tutumlarını bir sonucu da “incinebilir çocuk sendromu”dur. Burada ebeveynleri tarafından öleceklerine inanılan bebeklerin, daha sonra sağlıklı hayat sürseler bile ebeveynleri tarafından kolay incinebilir ve hastalığa yatkın olarak algılanması ve bunun sonucunda çocukları ile olan ilişkilerinde tedirgin ve aşırı koruyucu olmalarıdır. Çocuklarda ise bebeksi davranışlar, ayrılık anksiyetesi, beden sağlığı konusunda aşırı tedirgin olma ve okul başarısızlığı görülmektedir. Bu sendroma dikkat çeken bazı araştırmacılar, prematüre çocuklardaki kaba ve ince motor koordinasyon gerilikleri, oyunlarda daha az keşfedici olma ve dil gelişimi ile ilgili geriliklerin aşırı koruyuculukla ilgili olabileceğini belirtmişlerdir” diye belirtmiş.
Peki nasıl bir anne-baba davranışı geliştirmeliyiz? medivia hastanesi Psk. Kübra Güven DİRİCAN hanım diyor ki;
- Çocuklar ile sınır koyarak ve sorumluluk vererek gelişen bir iletişim için de olmak önemli. Sorumluluk verme davranışı üç yaş ile başlayabilir. Yatış saatleri, her gece dişlerinin fırçalanması gibi davranışların atlamadan yapılması bu davranışı geliştirici örneklerdir.
iletişim önerilerinde ise;
- İletişim kurarken tüm dikkatimizi çocuğa yöneltmeliyiz.
- Ciddiye almalıyız.
- Sen ve ben dili yerine biz dilini kullanmalıyız.
- Hoşlanmadığımız hareketlerle karşılaştığımızda davranışı eleştirmeli, kişiliği eleştirmemeliyiz.
- Konudan konuya atlamamalıyız. sorun yemek yememesi ise, zaten dişlerini de fırçalamıyorsun, zaten oyuncaklarını da atıyorsun, sözümü de dinlemiyorsun.”
- Ses tonumuzu iyi ayarlamalı ve konu ile ilgili olan yüz ifadesi olmalı.
- çocukla aynı seviyede olmalıyız. Cüssemizi kullanarak konuşmamalıyız.
- Dinleyecek Halimiz yok ise, sonra vakit ayıracağımızı söyleyip sözümüzde durmalıyız.
- Göz koordinasyonunu bozmamalıyız.
Aşırı koruma nasıl olur?
- okul çantasını hazırlamak,
- giysilerini seçmek ve giydirmek,
- üşütür diye fazlaca giydirmek,
- çocuk kendi yiyebilecek yaşta iken annenin yedirmesi,
- gereğinden fazlaca yemek yedirmek,
- düşmesine, koşmasına,gözden uzaklaşmasına izin vermemek,
- hata yapmasına izin vermemek, yanlışlarını fazla ayıplamak,
- ailenin tüm yaşamını çocuğun etrafında, çocuk odaklı sürdürmek,
- baba-çocuk arasında ki iletişime sürekli müdahale etmek.
- Aşırı kontrol etmek
Tüm bu önerileri hayata geçirmek için ise illaki prematüre bebek sahibi olmamız gerekmiyor aslında. Hepimizin optimum ebeveynlik davranışları… bu şekilde davranımak bebeğimizi sevmediğimiz, az ilgili olduğumuz ya da korumadığımız anlamına gelmiyor.
Klinik deneyimlerimde de gördüğüm için biliyorum, geçirilen bu süreçler hiç kolay süreçler değil, sağlıklı olmasından başka istenilen bir şey yok. sağlıklı olması en güzel hediye, ebevyn olarak ise, sağlıklı bir ruh hali ve sağlıklı bir sosyal çevre bebeğinize hediyeniz.
Ayrıca Sevgili Merve’ye nam-ı değer Melina’s Mom ‘a teşekkür ederim, ev sahibi olduğu minik kahramanlar projesinde öğrendim bunca şeyi ve sizinle paylaşmak istedim.
Sevgiyle kalın,
Pınar
