Kış mevsimine neresinden bakarsanız bakın Kış da… bazı anları var ki; bardağı kaldırıp altından bakmak gerekiyor 
Hoş geldin uzun kış geceleri! Evde sevdiğinin kollarında miss gibi kokan patlamış mısır eşliğinde izlenen filmler, dizlerine örttüğün yumuşacık battaniyen ile bir elinde kahven bir elinde kitabın ile sarmalanan günler…
Kestane kebap yemesi sevap diyerek lüplettiğiniz kestaneler-tarçını bol sahlep, bozaa diye kapının önünden geçen bozacı, özenle seçilmiş örgü ipleri ile kış bitmeden yetiştirmeye çalıştığınız ciciler, güneşi özlediğin göz kırptığında mutluluk dolduğun kış güneşi şarkısını mırıldandığın mesud sabahlar, evde miss gibi kokan içini sıcacık yapan tarhana çorbası…
Anne emeği sevgisi ile din din örülmüş kazaklar, rengarenk bir birinden renkli çoraplar-çetikler, en şirininden yapılan atkı-bere-eldiven kombinleri, ağzından buhar çıka çıka yapılan yürüyüşler, buhar olan camlara çizilen kalp ve baş harfler hele ki kar yağdığında atılan çocuksu sevinç çığlıkları, bir umut okul ya da iş tatil olur mu diye beklenen dakikalar, ilk kez kara dokunacak çocuğunuz için duyduğunuz heyecan, kar üzerinde yürürken duyulan gırç gırç sesi,kar topu partisinden sonra alınan sıcak duş, dost evlerde düzenlenen tabu partileri sıcacık sohbet ile ısınsan akşamlar, sırf elim ısınsın diye sevgilinin elinden tutulan anlar, yeni hayaller-umutlar ile beklenen Yeni Yıl işte bunlar hep kışın güzellikleri…
Benim için Geb-be De geçirilecek uzun saatler..
Bu güzelliklerinin enerjisini alamayan kışın diğer tarafı;
Hoş geldin çatlatayan eller ve dudaklar, hoş geldin kırmızı burun, üşüyen ayaklar ve titreyen çene ile tutulan ritm! Hoş geldin sıcacık eve girince kızaran ve zonklayan kulaklar! Hoş geldin sıcacık yataktan çıkmak istenmeyen sabahlar! Hoş geldin ısındıkça mutlu eden lakin faturayı görünce buz kestiren doğalgaz! Hoş geldin grip ve kahramanımız bal zencefil ve ıhlamur! Hoş geldin kaç kat giyersen giyersen giy hep bir kat eksik hissettiren mevsim! Hoş geldin kırılan şemsiyeler! Hoş geldin lahana gibi olup penguen gibi yürüdüğümüz anlar! Aynı yere yazın bir sırt çantası yeterken şimdi iki valiz hazırlatan mevsim! Hoş geldin çamur olmamak için itina gösterdiğin lakin yoldan geçen aracın baştan aşağıya boyadığı sevimli anlar! Hoş geldin çocuğunuz okulda, kendiniz ya da sevdikleriniz dışarıda yakalayan kar ve eve dönebilmek için geçirilen zor saatler! Hoş geldin sabah donan arabanın camları! Hoş geldin sokakta olan binlerce evsiz ve hayvanlar için içimizi acıtan mevsim!
Her iki halin de hepimiz için ayrı anlam ve bir birinden canlı anılar demek… Hoş geldin KIŞ…
Mutlu et,sinir et, güldür,üşüt amma bize anılarımızda içimizi sıcacık yapan güzel hatıralar bırak olur mu?
Küçücük bir not: instigram da http://instagram.com/gebbepinar yazının videosunu da izleyebilirsiniz!
Sevgiler…
Ebe Pınar nam’ı değer gebbepınar
