Hava nasıl sıcak… Ağustosun son demleri nasıl yakıyordu cayır cayır… ama gel gör içim buzz…İkili test günü geldi! Bir bardak sütümü içtim bir hurmamı yedim düştük yollara…
Ikili testi, yaptıracak olan tatlı hamileler içinde hamen anlatayım. Hamileliğin 11. Ve 14.haftaları arasında kan testi ile yapılıyor.Kanda BetaHCG ve PAPP-A değerlerine bakılarak, annenin yaşı ve başka kriterler göz ö Down ve Edwards sendromu adı verilen kromozom bozuklukları ile ilgili risk hesaplama testidir. Kesin tanı vermez.Zeka testi de değil. Kan testinin sonucunun çıkması bir haftayı buluyor. Bir de bu testte ultrasonda ense kalınlığınının ölçümü de eklenince kombine ikli test olur doğruluk oranını arttırır.
Tabi bu bilgiler hep Ebelikten:) Gerçi ebe olup gebe olacağıma sadece gebe olsaydım keşke, o zaman gözümün önce ikili test sonucu hayal kırıklığına uğrayan aileler, göz yaşı dolu anılar gelmezdi! O zaman ikili teste bu kadar gergin girmez, öncesinde ruh halim dolayısı ile eşimin kalbini kırmazdım, test öncesinde ve test sonucunu görene kadar içim içimi yemezdi :/ Ama eşimin sakin ve anlayışı tavrı ile sarındım sarmalandım… hep derim eş desteği çok önemli diye, lohusalık ve hamilelik hayatın diğer dönemlerine benzemez diye, gerçekten öyle… seven sevilen olmak güzel, arada tom ve jerry gibi olsak da 🙂 kurtlugilim benim yazar burada hamilelik hormonlarının gazı ile aşkı ilan ediyor…
Doktorumu seçerken en önemli kriterlerimden biri aynı zamanda bir perinatolog olmasıydı, bu testlerde başka doktor aramak zorunda kalmadan ayrıntılı ultrason taramalarını, risk dahilinde yapılacak uygulamalara hakim olması bizim ferahlama nefeslerimizdi. Direkt konuya girmesiyle ise çok tatlıydı… benim gerginliğimi şıp diye anladığından direkt ense kalınlığını değerini söyledi. Deriiiin bir nefes…
Iki haftada bir gittiğimiz kontroller, ultrason sebebiyle national geographic belgeselinin kahramanları gibi hissediyorduk kendimizi tabi başrolde önce bir siyah noktadan itibaret olan mucizemiz, önce filizlendi sonra tomurcuklandı ve bugün gördük minyatür bir insan! Duptıs duptıs atan kalbinin yanında böbrekleri, pırıl pırıl parlayan omurgası, midesi, ağzı burnu, kordonunu tutan elleri… allahım nasıl bir mucizedir.. 7.7 cm’lik bir insan ve hareket ediyor, sanki poz veriyor. Ultrason uzun sürünce de sanki sıkılıyor ve yüzünü kapatıyor 🙂 her geçen muayene daha heyecanlı haller alamaya başladı… bir cinsiyeti yok sadece!göremedik:)
Kan testini de aynı hastanede yaptırmaya karar vermiştik, marş marş kan vermeye,:/ hoop bir nefes kanı da verdik… sonuçlar bir hafta sonra çıkacakmış ve doktorumuz bizi arayacağını söyledi…
Kanama odakları küçülmüş ama serviksimde ki risk devam ediyor, kontrol kontol progesterone devam, çalışmak yok :/ vitaminim değişti, eğer midem tölere ederse içeriğinde ki folik asit değeri yarıya düşen ama demir ve prebiyotik içerene geçtik. Diğer konrolümüz bir ay sonraya 🙂 iyiye işaret!
…. Bir hafta sonra…
Uykusuz, yer yer gergin,heyecanlı korkulu ve bolca dualı bir bekleyiş sonrası beklediğim telefon geldi…risk değerim normal sınırlarda çıktı… evde bir bayram havası:) üçlü, dörtlü ne kadar test var ise güle güle 🙂 ayrınıtılı ultrasonlar yeter de artar bize bolca da dua!
Şükürler olsun…
Uykudan bol stresten uzak anlarla kalın,
Gebbepınar
