“İçimde kelebekler uçuşuyor, kalbim heyecan ritminde atıyor ve içim içime sığmıyor. Bu duyguyu sadece aşık olduğum için yaşarım sanıyordum ama böyle kıpırtılar da varmış “diye not almışım defterime daha 13.hafta da…
ilk; HypnoBirthing sınavını vermeye çalışırken içimde bir şey sanki işaret parmağı ile cama vuruyormuş gibi pıt pıt yaptı! Yok yok gaz değil bu! Ama bu kadar erken ilk gebeliklerde olur mu ki, gerçi karın yağ dokusu olmayan iç karnı küçük hamililerde olur diye biliyorum ama… bakalım devamı gelecek mi?
Devam etti, gaz mı değil mi ile karışık… zaman zaman ritmi olan hareketlerdi bunlar… sadece benim hissettiğim!! Sadece ben hissediyorum ya sanki bir gol atmış gibiyim eşime :):) “ şimdi hareket etti, ayy içimde bir şeyler kayıyor,kelebekler uçuyor, mısır patlaması sanki ” dedikçe ben ; eşim “yaaa “ demek ile geçiştiriyor ben de içten içe gülüyorum 🙂 ee o kadar hamile kafası yaşıyorum, taşıyorum zaman zaman,küçük bi ayrıcalık olsun bana da ama dii mi :):)
Sabahları yatak keyfi yapayım derken başlayan hareketler “ben de buradayım haydi balkona çık nefes egzersizi yapalım anne” der gibiydi… bir gece yarısı, kitap okurken birden hareketini hissedince irkildim ve dedim Pınar uzun gecelerde bir arkadaşım var artık… Eşin seyahate çıksa bile nefesine nefes olacak bir can!
23.haftaya kocaman bir merhaba dediğimiz, On Kasım da tam saygı duruşunda o kadar güçlü hareket ediyordu ki, kıpırdamamak için zor tuttum kendimi ama içim gülümsüyordu engel olamadım! Akşamında yeniden hareketlenmeler olunca hemen eşime elini karnıma koymasını istedim… ve o an elinin altına pıt pıt vurdu! Eşimin öyle bir bakışı öyle bir gülümsemesi vardı ki… bu halleri bizi kurtlugillerden şapşikgillere çeviren… Allah dileyen isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın! (Yazar burada yazarken bile göz yaşlarına engel olamıyor)
Gün içerisinde ki hareketlilik sebebi ile bedenim beşik vazifesi görüyor sanırım bizim Kıpır hareketsiz, ne zaman günlük yazmaya otursam, uyumaya geçişte ve sabahları supersonic hareketler… ne zaman nefes egzersizi meditasyon yapmaya başlasam mutluluk dansı yapıyor sanki…
Bu hafta ise bir daha okumaktan mutlu olacağım “ Doğmamış Çocuğun Gizli Yaşamı” kitabı… Kısaca bahsedecek olursam bebeğin anne karnında ki bilişsel gelişimini ve dış dünya ile nasıl iletişim kuruduğunu ve bebeğiniz ile nasıl iletişime geçebileceğinizin ipuçlarını veriyor… Ayrıca “What Babies Want” belgeselini de izlemenizi öneririm… Hem Ebe Pınar hem gebbepınar tavsiyesidir!
Şimdi anne-baba adayı olarak; bebeğimizle geçireceğimiz güzel zamanların, oynayacağımız oyunların, gülümsemesinin, yüzünün, kaşının, gözünün nasıl olacağı ile ilgili hayaller kuruyoruz da, bebeğimiz ile tanışmak için, doğmasını beklemeye niyetimiz yok.. anne karnı da bunun için gayet uygun çünkü bebeğimizin beden büyüklüğü artarken, zihin ve duygusal gelişimi de sürüyor… Haydi siz de deneyin: pamuk eller göbişe… Hayatınıza ortak edin bebeğinizi size karşı vermiş olduğu tepkilere inanamayacaksınız, benden söylemesi 🙂
Hareketler güçlendikçe tekmelere döneceğini biliyorum da sabahları uyanmak için alarm kurmaya gerek kalmıyor diyorlar? :):)
Kalbinizin dört odacığı da sevgi ile dolsun…
gebbepınar
