soranlara gebbepınar’ın doğum hikayesi dersiniz :)

Ev halkı ve arkadaşlarım doğum zamanımla ilgili iddialara girilmişken, ben askere kadar oğlumu severek karnımda taşırım diye göbeğimi gere gere dolaşırken, elimden gelen her an göbeğimi seviyor ve bunca gündür bana harika şeyler yaşattığı için Yaradana şükrediyorken 40.haftaya aşırı hamile olarak girdim 😉

O öğlen size hamilelik günlüğümün 40.haftasını yazarken içsel olarak artık hazır olduğum, doğumun yaklaştığını tüm bedenimde gördüğüm, çekirdek aile olmaya an be an yaklaştığımız o günün öğleninde kahverengi bir lekeyi çamaşırında görünce içim titredi kalbim pıııır uçtu gitti! Nişan mı??? Sonra aklıma acaba perine masajı yaparken tırnağım ile tahriş etmiş ve bu lekenin oradan gelebileceği ihtimalini düşündüm ve ortalığı doğuruyorum diye cümbüşe vermeden önce beklemeye karar verdim!!

Hem dışarıda ki işlerimi halletmek için fırsatım olur ;)) zira aktif doğum başladığında vakit ayırmak zor! Tabi dışarısı için hazırlanmak önce tuvaletten çıkmak lazım 😉 😉 o da ne kahverengi lekelenme artarak devam, Allahım gerçek mi bu? Bir çimdik attım kendime…Gerçek!!

Yıllardan 2bin15, aylardan Mart,tarihlerinden dokuz, günlerden Pazartesi, önce Rahmime oradan kalbime düşüşünün 280.gününde gelmeye karar verdi Ilgaz,  Nam-ı şahane Kıpır ;))

Şöyle bir kendimi dinlendim; belimden gelen karnıma doğru yayılan gerçek doğum dalgaları yok, nişan geldikten sonra doğumun aktif hale gelmesi saatler hatta günler bile alabiliyor o yüzden hayatı normal akışına bıraktım! düzensiz olarak gelen geldiğinde karnımı bir basket topu gibi yapan dalgalarım 39.haftadan bu yana var zaten doğum yolu açıklığım 2cm’di!

Mr.Kurtlugil’e (eşime) haber verdim, nişan geldi galiba sanırım diye ;)) ” Demek gelmeye karar verdi Ilgaz” derken ses tonu bir Titrek bir heyecanlı 😉 “hemen eve geliyoruuum” diye uzayan konuşmayı, “daha dur daha dur” diyerek bitirdim ;)) saat: 14:00

Sonra annemi aradım, Kıpır’ın gelmek için bana nişan yoluyla arama yaptığını rötar yapmaz ise bugün yarın yanımızda olacağını, gelmek için hazırlıklarına başlamasını söyledim ;)) annem ise: “yarın güne annane olarak mı uyanacağım?” derken sesi buğulu buğulu geliyordu… (doğum anında sadece kocam ve ben olmak istediğimizi her ikimizin de ailelerine açıklamış, doğum sonrasında ve bir ömür bol bol birlikte Ilgaz seveceğiz zaten diyerek açıklama yapmıştık. Ayrıca ben: annem/babam yanımda olursa onlara nazlanıp doğuma yönelik motivasyonumu kaybetmekten korkuyordum).

Haydi o zaman önce işler sonra uzun bir yürüyüş! Doğumun başlamasını hızlandırmak ve keyifli hamilelik serüvenine güzel bir nokta koymak için ;))
Ama Ilgaz için küçük bi hatırası oldu, ileride ” Anne ben hangi gün doğdum, o zaman nasıldı?” Sorularına cevap olması için bir video çektim 😉 ve Ilgaz ile can içinde can olarak son yürüyüşümüz hatrına bir keyif çayı bir simit ısmarladım kendime 🙂 saat:15:00

Eve döndüğümde, belimde sanki regl öncesi gibi hafif bir hareketlenme sızlama başladı, karnım arada bir geriliyor ama düzenli değildi… Saat:16:00

Ben Ilgaz’ın odası ile ilgili son düzenlemeleri yaparken, onunla geçireceğimiz günlerin hayalini kurarken akşam olmuş ve eşim işten gelmişti… Belimden başlayıp karnımda gerginlik yapan dalgaları hissetmeye başlamıştım!
Saate bir gelen bir nefeste geçen, karnımda sertlik ve biraz sıkışma hissettiğim doğum dalgalarıydı bunlar! Korku yok, tedirginlik yok, panik yok… Akışına bırakmış olmamın verdiği inanılmaz bir soğukkanlılık ve huzur hissettiğim! Saat:18:00

Hem kocam hem ebem Mr. Kurtlugil: Bir kıpırtı var mı diye başımda fır dönerken bir taraftan dinlen gecemiz uzun sürebilir diyerek benim Unuttuğum “dinlenmek” eylemini harekete geçirmem için yatağı gösteriyordu. Doğuma hazırlık eğitimi almış eş şart ;)) Ben ise; doktorum ile konuşmuş ve bir NST çekilmesini ve vajinal muayene olmamın iyi olacağını ifade etti! Pazartesi olduğundan trafiğin yoğun olduğu saat geçsin kontrol için geleceğim dedim, anlaştık!

Kontrol için gidip doğum başladı diye hastaneye yatışımız yapılırsa, hastanede de evimize uzak olduğu için tekrar geri gön eşyaları al zor olacaktı, her şeyi hazırlayıp arabaya koymak en mantıklısıydı! Ben bu hazırlıkları yaparken kocamdan da kahvaltılık bir şeyler hazırlamasını rica ettim,  kurt gibi açtım ve doğum olur ise gerekli olan enerji damarlarımda olmalı ve bir doğum destekçisi de o yemeği hazırlamalıydı 🙂 🙂 Açlık ile sınanmadığım bir doğum tercihimdi, tıpkı doğumun sunni sancı olmaksızın kendiliğinden başlamasını beklemek- kocamın doğum sürecinin her anında yanımda olmasını – doğum dalgalarının büyük çoğunluğunda evde dalgalanmayı arzu ettiğim gibi! Gebeliğimin en başından beri bedenime güvenmekten vazgeçmedim, Ilgaz’ın da doğal yollarla doğmak isteyen bir bebek olmasını, ilaçsız-epiduralsiz bir HypnoBirthing doğum ile bebeğime kavuşmayı hayal ettim!

Yemek yerken doğum dalgalarım yarım saatte bir buradayım demeye başlamıştı, rahatsız etmeyen inceden bir bel sızlaması ve karnımın sertleşmesiydi o kadar! Sıcak bir duş yaptım! sıcacık su bedenime deydikçe gevşedim gevşedim, şıpır şıpır sesi ile rahatladım… kendimi tertemiz ve yumuş yumuş hissettim!

Abdestimi aldım ve Sağlıklı bir doğal doğum yapabilmeyi nasip etmesi için, Ilgaz’ın sağlıkla koynuma konması için, doğum tercihlerim doğrultusunda bir doğum olması için, bol bol emmesi ve sütümün gelmesi için dualarımı okudum!

Kocam evi süpürmeye çoktan başlamıştı, evimize bir Kıpır gelecekti ve temizlik önemliydi 😉 Ben de, aldım elime yer silme bezimi, çömelerek, dip köşe bucak tüm evi sildim!! Yatağa bağlı kalmadan aktif olarak açılma sürecini geçirmek, doğum dalgalarının şiddetine odaklanmamayı sağlıyor. Özellikle çömelmek yer çekimi gücünü kullanarak bebeğin başının doğum yolunda doğru hareketler ile ilerlemesine yardımcı olurken- kalça eklemlerini maksimum seviye de açıyor 🙂 bu sayede doğum dalgalarım düzene girdi ve nur topu gibi yirmi dakika da bir gelir halde, şiddeti artmış olarak benimleydi, doğum yolumda ise inceden bir sızlama vardı açılmam 2cmden fazla olmaya başladığını hissediyordum! Saat: 19:30

Bu dalgayı da yüzeyim gideriz, aaa bu dalga da bir nefeste geçti diyerek evde doğurmama ramak kala, eşimin ” Madem evde doğuracaktın özel sağlık Sigortasını neden yaptırdık?” demesiyle ;))) Trafik de azalmıştır diyerek, giyindim süslendim ve hastaneye gitmek için yola çıktık 🙂 saat: 20:00

Yolların muhteşem kasisleri sebebi ile benim doğum dalgalarını karşılamam 10dakika da bire düşmüştü, arabada karın nefesi yaparak – gözlerimi kapatıp zihnimi başka şeylere odaklayarak çok rahat geçiyordu! yaşasın HypnoBirthing Saat: 20:30 da hastanedeydik, doktorumuz ile konuştuğumuz gibi direkt kadın doğum servisine Nst için çıktık, normalde ayda 3-4 normal doğum olurken o gece beklenen 3 normal doğum varmış, hatta NST’ler onlarda bağlı olduğu için bizi bi 15dakika kafeterya gönderdiler ;)) ben ise fırsattan istifade gebeliğim boyunca içmediğim bir cappicino lüplettim! Dalgalar on dakika da birdi ve doğum yolunda ki hareketlilik devam ediyordu bana kalırsa 5-6cm’lik açılmam vardı! Doğum başladı haberi bekleyen arkadaşlarıma tek tek müjdeyi uçurmaya başladım! Ses tonumdan herkes şaka yaptığımı, o kadar açılmam ile nasıl olurda kafeterya da olurmuşum nasıl olur da cıvıl cıvıl konuşurum diye affalladılar! Zira izledikleri dizi ve filmlere ters, duydukları korkulu doğum hikayelerine aykırıydı! Ben ise cappicino’yu ne kadar özlemişim onun derdindeyim ;)) 21:00

15dakika geçmiş ve tekrar kata çıktık,  (doğum salonunu ve odaları hamilelikte gezmedik(sizlere gezmenizi öneririm) ebeler ile tanışmadık çünkü benim eski sorumlu olduğum kat olduğu için hersey elimin altında ve çalışan ekip arkadaşlarımdı) gece nöbetçi Doktor hanım ve ebem hemen Nst için hazırlık yaptılar, daha ilk iki doğum dalgasını görürgörmez beni hemen muayene için masaya aldılar, açılma 6-7cm ve doğum yolunun yumuşaması %80 ve bebeğin başının baskısının iyi, pozisyonun doğumun bir kaç saate olabileceği sebebiyle kendi doktoruma gelmesi için haber verilirken, hızlıca odaya yatışım için talimat verildi! Gecenin dördüncü normal doğumu olarak orada olmam herkesi güldürdü! Dedim yok ben sizi yormam doğururum-çıkarım ;))) saat: 22:00

Odaya geçtiğimde hemen doğum elbisemi giydim, aileme arkadaşlarıma haber verdim, Doğum fotoğrafçımız Sevgili Gülçin’i aradım ve sizlere doğum haberini vermek için çektim bir selfie geçtim sosyal medyanın başına 😉 o sırada kocam da arabadan doğum çantamızı almaya gitti! Dalgalar ardı ardına gelmeye başladı, bendeniz telefonu bırakıp nefese ve pozisyonlarıma odaklanmaya başladım… Dalga esnasında dik oturmak ve bacaklarımı titremek, ayrıca camdan trafikte akan araçlara ve ışıklara odaklanmak iyi geliyordu! Dalga geçtiğinde ise o sertlik ve baskı hali hiç kalmıyor ve gülüş, sohbet, muhabbete devam edebilecek kıvamda oluyor ve yürüyordum! Tek başıma gayet güzel idare ediyordum! O esnada lavman yapmamı önerdi serviste çalışan ebemiz, ben de uygun olacağını söyledim ancak gün içerisinde doğum fizyolojisi gereği bunu yapmıştı. Dalgalar beş dakika da bir geliyordu. Benim kalbim kısa süre sonra Ilgaz’ın kollarımızda olacağı hayali ile coşuyor, böylesi deneyimi yaşadığım için her anını hafızama kazımaya çalışıyordum… Ben sadece doğumuma Doğru nefes alarak, inanarak ve uygun pozisyona geçerek yardım ediyordum. Doğum serüvenimle ilgili geri kalan her şeyi bedenim, bebeğim ve Hormonlarım yoluna koymuştu! doğumda hipnoza hazırlık yapıyordu bedenim.

Yatağa sol yan pozisyonda uzandım ve dalgaları karşılamaya başladım, o esnada oda da koku, ışık ve sıcaklık ayarlamalarını yapmaya çalışan kocam yani doğum koçum/ebem en büyük destekçimden hemen onları bırakmasını kalçalarıma baskı ve masaj yapmasını rica ettim… O esnada, doktorum da geldi hazır olduğumda muayene etmek istediğini söyledi! Muayene koltuğuna geçmeden kendi yatağımda muayene etti ve açılma 8cm olduğunu, Ilgaz’ın başının çok iyi pozisyonda olduğunu söyledi, muayene esnasında hiç bir acı, sızı hissetmedim! Saat: 22:30

Doğum esnasında yalnız olmayı tercih etsem de, doğum başladı diye aradığım taa üniversite’den ev hem sınıf arkadaşım, nikah şahidim Tubikim sürpriz yaptı, fotoğrafçımız Canııım Gülçin de yanımıza gelmişti bile… Rahatsız olurum diye düşünürken varlıkları çok iyi gelmişti! Dalga geçtikten sonra sohbet edebiliyor ve bu halime onlar da şaşırıyorlardı ;)) ne hissediyorsun dalga esnasında diye sorduklarında tek cevabım aniden gelen ishal sancısı gibi olmuştu!

Sol yan pozisyonda yatmak iyi gelmişti ( yer silmek yordu sanırım) hem dinleniyordum… Dalgalar beş dakikadan daha az aralığa düşmüş, loş ışık, masaj, sıcacık oda havası, eşimin dokunuşları bana kendimi kraliçeler gibi hissettiriyor, her dalga sonrası deeeerin bir nefesi Ilgaz için alıyordum…  Yatak içinde diz dirsek pozisyonunda olmak rahatlatıcıydı, tuvalete oturmak da bebeğimin başının çok kolay ilerlediği hissi vermişti, sevmiştim 😉
Yeniden bir muayene: doğum yolunun açıklığı tam yani 10cm’di ve suyum hala gelmemişti! El dobleri yardımı ile Ilgaz’ın kalp atımlarına bakıldı, dört nala gibi atıyordu! Doktorum,
doğumhaneye geçebileceğimizi, Sürecin hızlı ilerlediğini, doğum tercihlerime sadık kalacağını ifade etti. Doğum topumu alarak, eşim yanımda doğumhaneye geçtik! Saat: 23:00

Doğumhaneye yere bir örtü serdiler, ben üzerinde topuma sarılarak dizlerimin üzerinde eşim hemen yanıbaşımda çok sık aralıklar ile gelen dalgaları karşılıyor, nefes almam ve sakin kalmam konusunda beni destekliyor ve endorfin masajı ile tüm bedenimde hormon cümbüşü yaratıyordu! Dalgasız anlar ise enerji toplamak ve dinlemek için harika fırsattı!
Gözlerimi kapattım ve çoktaaan doğum diyarına geçmiştim! Etrafta olan  hersey hayal meyaldi! Eşim ve ben vardım sadece içeride!  en mahrem, en renkli, en içime odaklandığım anlardı coşkulu bir doğum ve bebeğimin doğmak için gösterdiği çaba an be an benimleydi! Ben diz dirsek pozisyonunda yerdeydim. Burnumdan aldığım kısa ama deriiin nefesimi tüm organlarımı aşarak direkt bebeğime ulaştırıyordum hem ona oksijen olsun hem onun ilerlemesi için itici güç olsun diye… Ruhuma ise esimin kulağıma fısıldadıkları ile sakinlik akıyordu ve dudağıma bırakmış olduğu french kissler motivasyon yaratırken,  çene ve ağzımı gerginlikten kurtarırken vajina çıkışın da gevşemesini sağlıyordu… Nefes diyordu, birlikte nefes alıyorduk! Bedenim ile işbirliği içindeydim ve An’a teslimdim!! Zaman mefumu anlamını kaybetmişti…

Yeniden muayene için doğum masasına geçtim… Her şey hızla ilerliyor ancak suyum hala gelmemişti, doktoruma suyumu açma önerisini hemen kabul ettim, Ilgaz’a kavuşmak için sabırsızlanıyordum…

Su geldikten sonra yeniden yere geçtim pilates topuma sarıldım… Dalgaların yanında bu sefer itme hissi eşlik ediyordu! Doktorum ebem dışarıdaydı, eşim yanı başımda doğum destecisi olarak bana olumlamalar ile destekteydi! Nefesimi hatırlatıyordu… Ben ise her dalga ve itme hissinde aldığım nefesler ile Ilgaz’ın yolunu açıyordum… Gözlerimin önünde ise turkuaz bir okyanus, bembeyaz yumuşacık kumlu bir sahil, beyaz uçuş Uçuş elbiselerimizle kocam Ilgaz ve ben el ele arkamızda ayak izlerimizi bırakarak yürüyorduk…

Güçlü bir itme hissi daha… Kalça eklemlerim arasından kararlı bir şekilde geliyordu Ilgaz… Hissediyordum, Vajinamda ise yanma… Mırıldanmaya başladım, aşağısı alev topu gibiydi ve derken bir kükreme çıktı içimden… Başı bacaklarımın arasındaydı hissediyordum…

Kükrememi duyan ebem ve doktorum geldiler… Çömelerek bebeği karşılayabileceklerini söylediler ama ben doğum masasına geçmek istedim, bebeğimi o şekilde karşılamayı hayal etmiştim. Masaya uzandığımda, doğum diyarından döndüm bana doğru bakan gözleri görünce irkildim!! Acaba büyük tuvaletimi yapıyor muydum diye düşündüm… Utandım! Yırtık olmadan doğurmak istediğimden konsantre olmadım… İtme hissi geldi ama ilkinde yapamadım! Hemen yanıbaşımda  bunu farkeden eşim odaklanmam için kulağıma fısıldamaya, dokunmaya  adrenalini üzerimden atmam için dudaklarımdan öpmeye başladı o kadar işe yaradı ki, ikinci itme hissinde bedenimden kayarcasına Ilgaz geliyordu… Doktorum durumu anlamış gibi sessizliği sağladı, ışıkları loş yaptı ve  buraya buraya ait olduğu yere diyerek Ten tene buluşma için göğsümü açtım…

Oradaydı… Göğsümde… Hayata yumuşacık ve aceleye gelmeyen bir merhabaydı bu! yabancı olmadığı yerde: Sıcacık… Islak Islak… Minicik… Gözü gözüme değdi… Eridim! Ağladı ilk, sesimi ve kalp atımlarımı duyunca  sustu! Göz göze geldik, boncuk boncuk gözleri ile bana bakıyordu… Sanki hep yapmış gibi mememi buldu ve emmeye çalıştı!
Içimde tarifsiz duygular patlıyordu! Eşim gülücükler saçıyor ve birlikte emek vererek Ilgaz’a kavuşmak nasip olduğu için dua ediyorduk ve aşıktık hem de çok… 23:34

Her geçen gününü güzelliklerle doldurduğumu kulağıma fısıldayan sevdiğim adam bu sefer Coşan kalbinden çıkan sevgi sözcükleri ile aile olmanızı kutluyordu seni seviyorum diyerek❤️

Aşk bebeği hemen göğsümün üstüne aşk ile doğdu ❤️❤️ ten tene temas ‘ın doyumunu yaşıyordum.

Biz bu hallederdeyken,doğum devam ediyordu. Göbek kordonun nabız atımı bitmiş öyle kesilmişti ve Plasentanın da çıkması için gereken süre geçmiş bir nefeste iterek kolayca doğurmuştum. Ona Ilgaz’a rahminde arkadaş olduğu için şükranlarımızı ilettik ve gönderdik… O sırada rahmimin kendini toparlaması için pitocinli serum takıldı… Ilgaz hala koynumdaydı, üzerine ısıtılmış havlular koyarak neredeyse yarım saat hem bakışarak hem emzirerek bu şekilde kaldık…

Ilk muayeneleri için hemen yanıbaşımda ki ısıtıcının altına aldılar, çocuk doktoru hemşiresi ve eşim başındaydı… Yıkanmadan, aşıları yapılmadan, gözüne ilaç sürmeden ilk bakım olmasını istedim,  Gözüm onlardaydı 😉  3230gr, 50cm boyu ile Minicik Hayatımızda ki varlığı ile devasa Ilgaz, kalbimi coşturuyorsun…

Benim doktorum ise odaklanamadığım ilk itme sonucu oluşan iki üç küçük yırtığın tamirini yapıyordu… Epizyotomi yoktu ya, yüzeysel  iki üç dikişin lafı yoktu… Elimi tutan ise arkadaşım iyi ki vardı, nasıl bir güç veriyordu!

Tekrar koynuma koydular Ilgaz’ımı, eşim emzirmeme yardım ediyordu… Hayalimdi gerçek oldu…

İşte bu kadar dedi doktorum! 4.trimestere hazır mısın 😉 yürüyerek çıkmak istedim doğumhaneden ancak içindeki boşluk hissi, ciğerlerime olan baskı bitmiş ama nefeslerim büyünce yoğun oksijen baş dönmesi yaptı, tekerlekli sandalye bindim taksimetresi yazmayan ;)) Kapıdan çıktıktan sonra ise can dostlarımızın güler yüzleri ve heyecanlı cümleleri ile onure edildim 😉 bir Kraliçeydim evet ;))

Anneliğin hamilelik süreci, Gebbepınar Hamilelik Günlüğü dolu dolu 40 hafta ile bitti, asıl macera şimdi başlıyordu… Kendi hayallerimizin heyecanıyla alınyazımızı artık kurtlugiller familyası olarak yaşamaya binbir şükür ile başlamıştık!

Hastaneye yattıktan bir buçuk saat sonra Ilgaz’ı kucağınıza almıştık! Ben bile bu kadar hızlısını beklemiyordum ;)) Sağlık acısından bir problem olmayınca, hamileliği doğuma hazırlık yaparak verimli geçirince oluyormuş gerçekten, doğum dalgalarının bir kısmını evde geçirmek doğum sürecini kısalttığı bir gerçek, HypnoBirthing yöntemi sana zaten inanıyordum kendim tecrübe edince baş tacım oldun! Doktorum Oluş yi ki vardın, doğum hayalimi-tercihlerimi dinledin destek oldun! ve kıymetli doğum ekibi doğum ve yatışımız boyunca güleryüzünüz ile evimizde gibi hissettik. Doğum diyarındayken ben an be an o anları fotograf karelerine sığdıran Gülçin sen olmasan hikayenin doğumhane kısmı yoktu benim zihnimde samimiyetin ayrıca bonusum;) doğumhanede de yanımda olan elimi Tutan Tubi’m, ne iyi geldin bana! Doğumhane Kapısında heyecanla bekleyen, sürpriz yapan Kirvemiz ve eşi Yadik’im, bugünlerimize şükür olsun! Canım ailem, kelimelerin anlam yitiriyor sevginiz karşında… Ve Eşim/ebem/desteğim kalbimin aşkla çarpma sebebim, benimle birlikte o da doğurdu…

Ve onlar erdi muradına biz çıkalım kerevetine… gökten üç elma düşmüş…biri Kurtlugillerin başına, biri bu hikayeyi okuyanın, biri de bekleyen isteyen herkesin başına…

sevgiler, gebbepınar